Sejak merdeka,
kerajaan telah melaksanakan pelbagai inisiatif yang memberikan impak kepada
ekonomi bumiputera di negara ini. Dasar
Ekonomi Baru (DEB) yang dilancarkan oleh Allahyarham Tun Abdul Razak
Hussein pada 1971 banyak mengangkat taraf hidup bumiputera di negara ini.
Kadar kemiskinan
turun dari 64.8% pada 1970 kepada sekitar 5.3% pada tahun 2009; dan bilangan
profesional bumiputera meningkat dari 5% kepada 45% (51,306 orang) daripada
jumlah keseluruhan profesional dalam tempoh yang sama. Begitu juga peratusan
bumiputera dalam pengurusan meningkat daripada 22% pada 1970 kepada 43% pada
2009; walaupun sebahagian besar mereka menjawat jawatan ini dalam sektor
kerajaan dan syarikat berkaitan kerajaan (GLC).
Sementara kita
berbangga dengan pencapaian ini, masih ada isu dalam ekonomi bumiputera yang
perlu diberikan perhatian. Antaranya ialah penglibatan bumiputera dalam Perusahaan Kecil dan Sederhana (PKS)
yang merupakan tulang belakang kepada ekonomi negara.
SME Corp mentakrifkan
PKS sebagai syarikat yang mempunyai jualan tahunan di bawah RM25 juta atau
pekerja sepenuh masa di bawah 150 orang. Menggunakan takrifan ini, sekitar
99.2% atau 548,267 buah syarikat dikategorikan sebagai PKS. Secara
keseluruhannya, 79% PKS adalah dalam kategori mikro, iaitu mencatat jualan
tahunan di bawah RM250,000 atau mempunyai lima orang pekerja dan ke bawah.
Bagaimanapun, hampir
sembilan daripada 10 syarikat bumiputera berada dalam kategori mikro. Sekiranya
dilihat secara keseluruhan, jumlah sebenar syarikat bumiputera (termasuk mikro)
lebih kecil disebabkan daripada kesemua syarikat yang berdaftar di negara ini,
hanya satu per empat saja dimiliki oleh bumiputera.
Implikasi yang ketara
daripada senario ini adalah walaupun ada peningkatan daripada 2.4% daripada
1970 kepada 21.9% pada 2008 dan seterusnya 23.09% pada 2010, namun pemilikan
ekuiti korporat bumiputera secara relatifnya masih rendah. Apabila kekayaan
tidak berlegar di kalangan bumiputera, ia memberikan impak ekonomi dan sosial
yang melebar.
Dalam sektor ekonomi,
bumiputera tidak menguasai entiti perniagaan besar atau rantaian nilai dalam
banyak sub-sektor ekonomi. Malah, penyertaan bumiputera dalam sub-sektor
seperti halal (makanan dan bukan makanan) adalah terlalu rendah.
Sementara dalam
sektor sosial ia memberikan kesan kepada peluang untuk bumiputera memegang
jawatan kanan dalam sektor swasta, mobiliti sosial dan akses kepada pendidikan
di luar sektor awam.
Cabaran bumiputera
sekarang adalah persekitaran di mana kita beroperasi sudah berubah. Perubahan
landskap sosio-politik dan peningkatan globalisasi memberikan kesan kepada
pembangunan ekonomi bumiputera secara keseluruhannya. Ini bermaksud bumiputera
tidak lagi boleh berfikir dan bertindak seperti sebelumnya. Maka, di sinilah
letaknya keperluan kepada transformasi ekonomi bumiputera.
Sebagai satu
inisiatif kepada anjakan paradigma ini, Perdana Menteri, Datuk Seri Najib Tun
Razak melancarkan “Hala Tuju
Transformasi Ekonomi Bumiputera” pada 26 November lalu. Ia merupakan
sebahagian program transformasi negara yang diperkenalkan Najib sejak memegang
jawatan itu.
Dokumen hala tuju ini
yang disifatkan oleh Perdana Menteri sebagai satu “living document” menggariskan enam prinsip transformasi ekonomi
iaitu mesra pasaran, berdasarkan keperluan, berdasarkan merit, telus,
pro-pertumbuhan dan mampan. Sebarang inisiatif pembangunan ekonomi bumiputera
harus dilakukan dengan mengambil kira prinsip-prinsip ini.
“Hala
Tuju Transformasi Ekonomi bumiputera” juga mempunyai
aspirasi untuk melihat perubahan kepada instrumen polisi dan rasionalisasi
sistem penyampaian, mengukuhkan pendidikan dan kapasiti bumiputera, dan
membangunkan perniagaan yang mempunyai skala yang mencukupi untuk menghadapi
persaingan.
Ini bermaksud, kita
perlu melakukan penilaian semula kepada program pembangunan ekonomi bumiputera
dan koordinasi yang lebih baik antara agensi-agensi kerajaan, sekali gus
mengelakkan pertindihan fungsi dan kumpulan sasar.
Berdasarkan analisis
awal, sebahagian besar program pembangunan dan pembiayaan perniagaan bertumpu
kepada keperluan dan peluang (necessity
and opportunity driven); manakala yang dipandu
oleh inovasi (innovation driven) masih kurang.
Sejak 2006, sejumlah
26.3% atau RM16.1 bilion untuk pembangunan PKS diperuntukkan khusus untuk
bumiputera. Untuk 2012, sejumlah RM5.7 bilion daripada jumlah keseluruhan
RM19.9 bilion diperuntukkan untuk syarikat dan usahawan bumiputera;
menjadikannya jumlah paling tinggi dalam tempoh enam tahun. Persoalannya,
apakah penambahbaikan yang boleh dilakukan bagi meningkatkan impaknya kepada
usahawan bumiputera?
Perdana Menteri juga
menyebut mengenai pembinaan kapasiti dan ini juga merupakan asas yang penting
dalam transformasi ekonomi bumiputera. Dengan perubahan landskap yang
disebutkan terdahulu, bumiputera harus bersaing di pasaran terbuka dan
mengurangkan kebergantungan kepada kerajaan.
Penubuhan Yayasan Peneraju Pendidikan Bumiputera
(YPPB) sebagai contoh, adalah merupakan satu inisiatif “Hala Tuju Transformasi Ekonomi Bumiputera” bagi membina kapasiti
bumiputera. Dalam tempoh kurang setahun sejak dilancarkan, ia menawarkan
biasiswa kepada pelajar-pelajar dari persekitaran mencabar di seluruh negara.
Manakala program pembangunan profesional dalam bidang-bidang terpilih seperti
akauntan baru dimulakan; sementara beberapa siri pembangunan skil tinggi akan
dimulakan pada tahun depan.
Satu lagi aspek
penting dalam hala tuju ini adalah membangunkan perniagaan berskala mencukupi
dan menyediakan mereka untuk menghadapi persaingan. Program Syarikat Bumiputera Berprestasi Tinggi (Teras) yang
dilaksanakan oleh Teraju bertujuan mengangkat syarikat-syarikat ini ke tahap
yang lebih tinggi dan menyediakan mereka untuk persaingan terbuka.
Pelupusan aset
syarikat berkaitan kerajaan kepada bumiputera yang sedang dilaksanakan melalui
Khazanah Nasional Berhad dan Permodalan Nasional Berhad adalah satu lagi
inisiatif “quick win” untuk
meningkatkan pemilikan ekuiti dan membangunkan perniagaan berskala besar.
Majlis
Tindakan Agenda Bumiputera (MTAB) yang dipengerusikan Perdana Menteri
memutuskan untuk kedua-dua agensi ini melupuskan 10 aset bukan teras kepada
syarikat bumiputera yang layak.
Apa yang disebutkan
di sini hanyalah sebahagian inisiatif “Hala
Tuju Transformasi Ekonomi Bumiputera.” Dalam tempoh satu setengah tahun,
Teraju menyediakan peluang perniagaan dan pembiayaan untuk bumiputera melebihi
RM13 bilion.
Pun begitu, agenda
transformasi ekonomi bumiputera bukanlah dilaksanakan oleh Teraju atau
mana-mana agensi secara terpinggir. Transformasi ini harus dilakukan merentasi
sektor dan kementerian. Atas sifat itulah, transformasi ekonomi bumiputera
harus menjadi agenda nasional!
No comments:
Post a Comment